Oboz
На какого хрена молодежь идет в БНФ «У БРСМ папрасілі здаць членскі білет, а я яго тады ўжо спаліў».
Первым знакомимся с Глебом. Симпатия говорит, что пришел в политику покамест в школе. В 2011 году после Плошчы, докуда его не пустила мать, он стал точный ходить на все разрешенные акции протеста — Будень Воли, Чернобыльский шлях и Дзяды.
Своим достижением в политике Благородная считает то, что смогла заразить активизмом знакомых.
Я далеко не чакаў ніякага падвоху. TUT.BY). Сказала мне першы в один из дней: ты не здаў, падрыхтуйся. У мяне з ёй пасля гэтага былі цудоўныя адносіны. Я кажу: добра, Таццяна Іванаўна, падрыхтуюся — спакойненька сыходжу. — Прим. Я адзіны яшчэ раней напісаў у яе кантрольную работу батман ўласнай ініцыятыве на беларускай мове, калі ўсе астатнія — сверху рускай, яна мне 10 паставіла. З адлічэннем — тры разы приставки не- здаў залік у [Таццяны] Шамякінай (дочь белорусского писателя Ивана Шамякина. Другі в один прекрасный день — тое ж самае. Кажа: канспекцік вазьмі, падвучы держи камісію.
— Но твоя милость говорил, что родители запретили идти для Плошчу в 2010-м…
Фото с личного архива Глеба Вайкуля Тот самый выхлопной.
Ён юрыст, мае ліцэнзію Мінюста, 4 гады досведу. Яму кажуць: ей-ей, мы вас возьмем на працу. — Вось нядаўна ў майго мужа Максіма было дзесьці 30 сумоўяў. А потым ператэлефаноўваюць і кажуць: малограмотный, не возьмем.
Я спачатку шукаў структуру, але безвыгодный знайшоў тую, якая б адпавядала майму светапогляду. Потым прыйшоў у студэнцкі рух, ініцыятыву «Студэнты супраць». Автор этих строк пачалі займацца кейсам платных пераздач, каб падняць тэму адсутнасці студэнцкага самакіравання ў БДУ.
Говоря о давлении, которое нате него оказывалось из-за активизма, Глебка едва, с помощью Петра, вспомнил недавний приятный на 12 суток.
Калі нічога без- рабіць і не спрабаваць, нічога неважный (=маловажный) атрымаецца. Петр: «Для мяне «Дзея» — гэта нешта никак не падобнае на ўсё астатняе. Перад тым, як будаваць дэмакратычную дзяржаву, трэба пабудаваць дэмакратычную арганізацыю. Арганізацыя мусіць быць аб’яднаная каштоўнасцямі, а мало-: неграмотный грошамі ці чалавекам». З руху я выйшаў менавіта таму, што ім адзінаасобна кіруе адзін чалавек, Юрась Губарэвіч, асабліва ні з кім неважный (=маловажный) кансультуецца. Іншыя структуры ў Беларусі нагадваюць нашу дзяржаву — вертыкальныя, аўтарытарныя. «Дзея» — чарговая спроба гэта зрабіць. Няма размеркавання ўлады паміж сябрамі арганізацыі.
— А в нежели обвинили — матерился и размахивал руками?
С ходу трэба аб’ядноўвацца вакол пэўных каштоўнасцяў, браць асноўныя законы з Бібліі і правоў чалавека. А навешваць в сябе ярлыкі: я камуніст, я правацэнтрыст, я ліберал. «Дзея» — гэта станция для рэалізацыі, не гледзячы на твае погляды. Табе шелковичное) дерево могуць дапамагчы, нешта падказаць, але ты будзеш рабіць сябе стек с». Глеб: «Я лічу палітычныя погляды ярлыкамі мінулага стагоддзя. Гэта нас толькі единожды’ядноўвае.
На вопрос, какой бы возлюбленный хотел видеть идеальную Беларусь, молодой функционер говорит, что страна должна быть для всех.
— А формальная повод?
А што зараз, плакаць? TUT.BY). Я ўжо настолькі слаба ўспрымаю гэты ціск. Артыкул 17.1 (мелкое дебоширство. — Прим. Ну да, у нас свабоду адабралі, да мы с тобой жывём у несвабоднай краіне. — Неизвестно зачем, усё стандартна. Дзейнічаць трэба, аб’ядноўвацца. Адукацыя — несомненно, астатняе я не лічу ніякімі праблемамі.
«Дзею» запустил государственный деятель Алесь Логвинец, который недавно ушел из движения «По (по грибы) свободу». Но с 23-летним Глебом Вайкулем, 25-летней Алиной Нагорной и 22-летним Петром Маркеловым ты да я встретились не для разговора об оппозиции, а на разговора о них самих. Новая организация кончайте подавать документы в Минюст на регистрацию (языко просветительское учреждение, как и недавно легализованная период «Говори правду».
— Думаете, сие из-за политической активности?
Мне казалі, што быў ціск бери выкладчыкаў, напэўна — ідэалагічны аддзел. — Да н гэтага ўсе здаваў з цяжкасцямі, разом я разумею, адкуль былі гэтыя цяжкасці.
Нават даходзіла (ну) конечно абсурду. Мы пачалі збірацца ў прыватных кватэрах, запрашаць нейкіх цікавых выступоўцаў, аднойчы прыйшоў міліцыянт, склаў пратакол. Пасля таго, як я першы однажды паназірала за выбарамі, адразу пайшлі адмовы. Гэта была сустрэча з гісторыкам, які распавядаў пра гісторыю Слуцка. Першае, з чым я сутыкнулася, — забарона правесці нейкае мерапрыемства ў дзяржаўным памяшканні получай мясцовым узроўні ў Слуцку. Дагэтуль заўсёды давалі памяшканне ў Доме культуры, у бібліятэцы, автор праводзілі культурніцкія вечары, рабілі імпрэзы.
Мяне абараніла тое, што гэта пайшло шаг СМІ. Я паўдзельнічала ў флэшмобе «Танчым следовать рэформы», выклала відэа на ютубе і ў сацсетках. Вось пару дзён таму здала першы «гос» (госэкзамен. Была спроба адлічыць, але таксама никак не адлічылі. — Прим. Гэта проста была спроба ціску. Я пачала пісаць, што ў мяне ёсць свабода фразы, я магу казаць тое, што хачу. — Никак не, не дайшло. TUT.BY). Яшчэ ў парламенцкую кампанію падыходзілі людзі а как же мяне на пікет, пагражалі: ты заўтра неважный (=маловажный) прачнешся і г. д. Нехта з універа пабачыў і пачалі ми пісаць: калі не выдаліш да пяці вечара, да мы с тобой цябе адлічым.
Першы раз вымову, другі — адлічэнне. І я прапускаў заняткі, але я добра здаваў усе залікі і іспыты. — Пропускі заняткаў. Таксама затрымлівалі получи суткі пасля акцыі 15 сакавіка. Другі единожды далі вымову за тое, што ўвайшоў ва ўніверсітэт і невыгодный паказаў студэнцкага білета.
— Положим, а чым яшчэ гэта растлумачыць, калі раніцай бяруць, а ўвечары — «ой, прабачце». Гэтыя моманты вельмі напружваюць, ибо мы пераехалі ў Менск і трэба получи нешта жыць.
Наконец, наш третий переговорщик Петр в политике, можно сказать, с детства.
Глебка говорит, что друзья его поддержали, и показывает фотомордочка с выпускного.
В рамках проекта TUT.BY «Молодняк в политике» мы пытаемся ущучить, что движет юными белорусами, которые решили отдаться себя не самой типичной для страны активности. Пишущий эти строки встретились с тремя молодыми людьми — Глебом, Алиной и Петром — получай съезде нового политического движения под названием «Дзея».
— Интересах мяне першасна — адукацыя. У Беларусі я неважный (=маловажный) магу атрымаць яе, бо, калі што, маловыгодный будзе другой адтэрміноўкі — будзе войска адразу.
Хутчэй з-после таго, што я не хачу ўбудоўвацца ў гэтую сістэму, станавіцца яе часткай. — Я б безлюдный (=малолюдный) сказаў, што гэта было менавіта за актывізм.
С достижений Петр упоминает начало инициативы «Дней Европы» в Минске три года взад.
Бачыла, што правы людзей не выконваюцца. Я жыла ў Слуцку і рабіла дальше літаратурны клуб, дзе мы размаўлялі танцевальный шаг-беларуску, чыталі вершы, пісалі вершы. — Я проста ў пэўны момант зразумела, што тое, што адбываецца ў Беларусі, несправядліва і приставки не- змагла сядзець убаку.
На дилемма о достижениях в своей активности, Глеб рассказал о недавней победе для конкурсе социальных проектов Social Weekend с проектом популяризации белорусской музыки «Гукі подземка: Слухай сваё».
Палітык павінен быць самадастатковым чалавекам, безвыгодный жыць на гранты, на падачкі, а сябе ўладкаваць, зрабіць сям’ю. Увесь пора мяне больш цягне да сацыяльнага прадпрымальніцтва. Я заўсёды вагаюся паміж грамадзянінам і бізнэсоўцам.
В заключение спрашиваем у всех, почему они решили подоспеть в новую структуру — «Дзею», и какими судьбами, в случае Петра и Алины, вышли с движения «За свободу».
Проста ў іх іншы бэкграунд каштоўнасны. — У сваім свеце яны патрыёты і лічаць, што займаюцца карыснай справай. Ты да я не павінны іх за гэта абвінавачваць. Нам трэба з імі размаўляць і разам рабіць карысную справу ў парламенце. Неведомо зачем і будзе. Яны не моцна адрозніваюцца хаос. Ant. ра нас. Мы павінны шукаць агульнае выйсце з беларускай сітуацыі.
Мяне ўсе блізкія падтрымалі. — Калі ўсе стаялі, я ўзняў БЧБ-сцяг і зала абрынулася авацыямі. Яшчэ са школы сябры казалі: табе трэба ісці ў палітыку.
Я пакрыўдзіўся тады. Яко было нават у шостым годзе — я хацеў пайсці в Плошчу, але маці мне не дазволіла і пайшла замест мяне. Бацькі таксама падтрымліваюць, нават прапануюць нейкія ідэі.
Я хачу арганізаваць контрагалс па навучанні актывістаў праектнаму мэнэджменту. Мало-: неграмотный ведаю, ці можна пра гэта гаварыць, але планую таксама кампанію вслед за легалайз (легализацию легких наркотиков. Гэта кінапрагляды, дыскусіі, канцэрты, лекцыі, вечарына піўная. — З таго часу хваля запусцілася, і за один прием мы ўжо праводзілі тыдзень Еўропы разам з двума студэнцкімі арганізацыямі. — Прим. TUT.BY).
Глебушка Вайкуль: «Палітыка — гэта тое, што вакол нас»
— Проста каб паважалі людзей. Павінна абірацца мясцовая ўлада, мэры. Людзі, якіх выбіраюць, павінны несці адказнасць.
Пасля школы стаў сябрам руха «Следовать свабоду». Яшчэ ў школе ў 12 годочек, падчас выбараў 2006 года, мы з сябрамі хадзілі ў сядзібу БНФ, набіралі налепкі, значкі — было крута. Набіралі, потым шлі, раздавалі, налеплівалі.
Благородная: «Мы вырашылі заснаваць структуру, дзе далеко не будзе кіраўніка. Мы гатовы дзейнічаць, каб Беларусь стала лепшай». Кожны можа ініцыяваць кампанію, атрымаць бардак нас дапамогу. Гэта людзі, якія хочуць зменаў, хочуць гэтага шчыра.
Бери вопрос, не бывали ли моменты отчаяния, другой раз хотелось бросить политический активизм, Алина рассказывает:
«Беларуси самое лучшее было не выходить из Хомикус советикус». Кто такие молодые коммунисты?
— Вслед за эти годы у них изменилось прикосновенность?
Алина Нагорная: «Я не змагла сядзець убаку»
Читайте опять же»Каб наступны юбілей сустрэлі ў парламенце». Суд занял сторону Мингорисполкома в споре о заявке получай День Воли
Если вы заметили ошибку в тексте новости, будь(те) (другом, выделите её и нажмите Ctrl+Enter
Темы: Холостежь в политике, акции протеста, оппозиция, избрание, история Беларуси, моваСтраны: БеларусьГорода: Менеск
Комментарии с форума БХД отмечает столетиеВладимир Некляев оштрафован ради митинг 1 мая»Давайте посчитаем на пальцах».
В идеальной Беларуси активиста слуги «нарэшце возьмуць уладу ў свае рукі і невыгодный будуць аб’ектам гульні Захаду і Расеі».
Проблемы начались в втором курсе, после Марша студентов, после этого он не сдал свой кардинальный зачет. Зато на филфаке БГУ у Глеба любое сложилось не так хорошо.
На запрос, жалел ли он о своем выборе выскочить в политику, Петр откровенен:
Калі мяне адлічылі — адукацыі няма, нічога няма, што рабіць? Пачынаеш рэфлексаваць і асэнсоўваць усе моманты, якія как же гэтага прывялі. Але калі ты зарабіў грошы, што далей? Ці быў момант, калі я хацеў в ўсё забіць? Так, безумоўна. І думаеш — вот именно ну гэта ўсё, трэба зарабляць грошы і жыць, як усе. Сумна жыць, нецікава, хочацца рабіць карысныя рэчы.
Других молодых людей, которые равно как пошли в политику, но выбрали противоположные за взглядам организации — БРСМ либо — либо компартию, Глеб описывает, как «живущих в своем мире».
— Будто? пасля адлічэння… Для іх было адно важна: калі нешта страчваеш, скажы, што твоя милость атрымаеш узамен. Бацька мяне падтрымлівае, пара падтрымлівае, бабуля — таксама.
Положим і, безумоўна, правы чалавека. Толькі ў гэтым перспектыва будучай Беларусі. Да мы с тобой не павінны быць беларускім гета, краінай трэцяга свету, да мы с тобой павінны стаць роўнымі астатнім. — Пишущий эти строки не павінны нікога рабіць ворагамі ўнутры краіны. Я по (по грибы) парламенцкую рэспубліку і за пазаблокавы модальность Беларусі.
— Дошло до свида?
Глеб говорит, что сейчас еще и подрабатывает изготовлением значков с белорусской символикой и получает с сего какой-то доход.
Читайте также:
І адлічылі. Былі яшчэ дзве няздачы: фізічная просвещенность, на якую я ніколі не хадзіў, потому что заўседы ставілі аўтаматам — я быў капітанам футбольнай каманды, і трэці іспыт супаў движение даце с камісіяй па пераздачы Шамякінай. Получай камісію іду са спакойнай душой, давай не адлічаць жа мяне вслед залік. Адпаведна, ён таксама залічыўся вслед пераздачу. Не здаю. Настолькі ўсе тонка было зроблена, што я приставки не- адразу заўважыў падвох.
Источник: news.tut.by
У такія моманты проста дрэнна становіцца. Калі твоя милость збіраеш цэлы дзень подпісы за нешта, гэта высмоктвае энергію. Але прыходзіш дадому, бярэш сябе ў рукі, разумееш, што людзі безлюдный (=малолюдный) вінаватыя, проста незалежных СМІ ў іх вельмі мала. Вінаватая ўлада, якая малограмотный паважае гэтых людзей. — Былі моманты эмацыйныя. А нейкі чалавек табе кажа: «Разговаривай по мнению-русски» или «Путин — фартовый».
Падчас выбарчай кампаніі мы змянілі да что вы лепшага стаўленне людзей да беларускай сімволікі, пад якой пишущий эти строки стаялі з пікетамі. Пыталіся, што гэта вслед сцяг — Польшчы ці БНФ. — Людзі, якія нават маловыгодный цікавіліся гэтым, сталі актыўнымі ў грамадскім жыцці. Першы пікет і апошні — проста непараўнальныя. В апошні падыходзілі ўсе, на першы — абыходзілі і баяліся.
Хацелася забіць возьми нейкі актывізм, пайсці навучыцца праграмаваць. Але выбіраў тое, што цікавей. Грамадская актыўнасць — гэта отнюдь не прафесія. — Гэта не прыносіць грошай, я вельмі часта шкадаваў, што ў мяне мала грошай.
Согласен таго ж, у нас бацькі — савецкія людзі. Але тады, ў 2010-м, мяне маці вельмі добра папрасіла, і я больш з-вслед жалю да яе не пайшоў. Мае бацькі ўсё разумеюць. Единым махом я ўжо даўно самастойны чалавек. Я не праздник чалавек, якому можна сказаць: мы сказалі і твоя милость не пойдзеш. Але ў іх гэтую савецкасць вычарпаць цяжка. — Безумоўна, ва ўсіх бацькоў ёсць інстынкт захавання сваіх дзяцей.
Потому что палітыка — гэта змяненне света вакол сябе. — У нас у Беларусі абсалютна адсутнічае свабода і дэмакратыя. Палітыка — гэта тое, што вакол нас. Еще бы давайце зараз хоць нешта пачнём рабіць. Автор этих строк ўсе так любім наракаць на мінулае — вось ты да я калісьці дрэнна жылі. Людзі, якія кажуць, што яны далеко не ў палітыцы, я лічу, недасведчаныя.
— 25-га я маловыгодный дайшоў да мітынга, да мяне КДБшнікі ўламіліся. У мяне ў суседа отсек стаіць, там усё бачна. На наступны дзень яны с коркамі КДБ прыйшлі, сказалі, каб выдаліў усё.
А бацька працуе получи и распишись дзяржаўным прадпрыемстве і разумее, што там адбываецца. Маці, калі было зразумела, што возьми Дзень Волі будзе нейкі абсурдны разбег, проста сказала, каб я не вялася сверху правакацыі. Я ім проста казала, што людзі — гэта пишущий эти строки. Мяне бацькі падтрымліваюць. Калі ўсе так будуць думаць, ведь ніхто нічога не зробіць. Былі сябры, якія казалі: навошта табе гэта трэба, буза іншыя людзі зробяць. А бацькі… Маці ў мяне умелица, яна разумее, што не можа ў Беларусі за исключением. Ant. с падаткаў прадаваць свае творы. Тата нават дапамагаў збіраць подпісы, калі я вылучалася кандыдатам у комутай.
Свою идеальную Беларусь Алина описывает фразой Кастуся Калиновского: «Мало-: неграмотный народ для ўрада, а ўрад для народа».
Без дальних разговоров Глеб собирается уехать в Польшу по программе Калиновского, которую, точно по его данным, специально возобновили для студентов, отчисленных немного погодя протестов в Беларуси этой весной.
Свою версию этой истории рассказали и самочки Татьяна Шамякина и университет.
Петра отчисляли с физфака БГУ вдвое, но он не связывает сие напрямую с активизмом.
Петр потрепал нервы избиркому бери выборах в 2015 году, когда устроил онлайн-трансляцию с участка. Благородная ходила на последние парламентские избрание как кандидат от движения «По (по грибы) свободу». Глеб — Вотан из лидеров позапрошлогоднего «Марша студентов», затем которого он студентом быть перестал. До настоящего времени три активиста — уже известные в своей среде народище. Он же снял нашумевшее видео жесткого задержания пассажиров троллейбуса 37-го маршрута спустя время «Марша нетунеядцев» в Минске 15 владычица.
Петр Маркелов: «Яшчэ ў 12 година мы з сябрамі хадзілі ў сядзібу БНФ»
— Пагаджуся з Глебам: калі пишущий эти строки нараджаемся, мы ўсе ўваходзім у палітыку. Пытанне ў тым — пасіўна ці актыўна. Альбо твоя милость даеш людзям ва ўладзе вырашаць следовать сябе, альбо ў цябе ёсць што сказаць і твоя милость маеш думкі, як павінна функцыянаваць дзяржава і грамадства.
А потым прыйшла ў рух «После свабоду». Калі мне споўнілася 18 годочек, пачала назіраць за выбарамі. Там как-нибудь было бачна, што ў нас не лічаць галасы.
Гэта мяккая беларусізацыя, гэта трэба разом рабіць. — Цяпер у метро з 1 чэрвеня будзе беларуская класіка гучаць з тэлевізараў. Таму што радыкальнае палітычнае змагарства как же добрага не прыводзіць.
В жизни успела рубануться фотографом, торговым представителем и бухгалтером. Переходим к Алине, симпатия заканчивает БарГУ, будет педагогом-психологом.